Biz insanlar ne garibiz ama. Nasıl bir hırsımız var bizim. Çevremizde her gün zamansız kaybettiğimiz onca insanı görmemize rağmen nasılda rahatız. Ağlamamıza rağmen evet, güldüğümüzdeki hissiyatı söylemiyorum bile. Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşayan biz insanlar, varamıyoruz bir türlü farkına ölüm denen yalnızlığın, cennet denen sonsuz mutluluk ve cehennem denen azabın. Dünyalık dertlerimiz, unutturmuş hepsini bizlere. Tefekkür kovulup gitmiş dünyadan yerini sıkılmak denen kısır döngüye bırakarak.
Biz insanlar ne garibiz ama. Kimimiz; tanımadığımız Kainatı kölesi yapmaya adar kendini, çoğumuz; tanımadığımız Kainata köle olmaya. Bazılarımız geçer kendinden, bazılarımız göçer evvelden yeni yurtlara. Bazılarımız saklar gönlündekileri ebediyete, bazılarımız saçar yüreğindekileri edebiyata.
Volkan Yıldırım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder