Bir çok
insanın aklına gelmeyen en büyük korkusu nedir?
Dervişe
bayram, akılsıza hüsran
Dünyaya neden tamah eder insan
Bir bakmışsın sala okunuyor
mahallenin camisinden. Müezzin saladan sonra senin adını söylüyor. Merhum
Hakkın rahmetine kavuşmuştur diyor. Hakkın rahmeti, şüphesiz sonsuzdur. Acaba
Hak Teala rahmetine kabul edecek mi bizi? Bir kereden bir şey olmazla
başlayıp sonu gelmeyen heveslerimizin yol açtığı günahlar, farkında olmadan
"bu benim uğurum" diyerek yaptığımız şirkler, isminden dahi haberdar
olmadığımız riya, gençliğin en büyük sınavı olan zina ve daha nice günahımız
varken (Şüphesiz ki o, çok affedicidir).
Seni bir güzel yıkadılar, pamukladılar ve kefenlediler. Ve evet artık kavuşma vakti geldi, tıpkı senin gibi öleceğini hiç düşünmeyen insanın senin için hazırladığı köşküne. Uğruna gözyaşı ve kan döktüğün eşin, uğruna gece gündüz çalışıp güzel hayat hazırlamak istediğin çocukların, kokusuna doyamadığın torunların, yüzlerine hakaretler ettiğin ve arkalarından demediğini bırakmadığın akrabaların, arkadaşların uğurlamaya geldiler seni son kez. Mezarın içine yerleştirip, yüzünü kıbleye doğru çevirip sırtını toprakla desteklediler. Dikişsiz beyaz elbisenin bağlarını çözdüler. Üzerine tahta dizdiler başından ayaklarına kadar. Artık her yer karanlık; toprak atıldıkça üzerine, kapkara oluyor ak dikişsiz elbisen. Ardından hafiften Yasin Suresi'nin son satırlarını duyuyorsun.
Biraz zaman sonra seni seven insanlar
gelip başında feryat ediyor "Neden bıraktın bizi ?" diye haykırarak,
Allah'ın yarattığı aleme karşı.
Allah'ın yarattığı insan, Allah'ın yarattığı ve kendisine yoldaş eylediği insan için, Allah'ın yarattığı aleme haykırıyor "Neden aldın onu benden diye." isyan edercesine.
( Ya HU Biz insanlar ne garibiz..)
Volkan YILDIRIM
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder